Het Belang van Online Privacy (I): Introductie
Online privacy begint steeds meer een ‘hot topic’ te worden. Denk maar aan al de onthullingen van Edward Snowden over hoe de NSA constant de gegevens van vele miljoenen onschuldige internetgebruikers verzamelt, het Cambridge Analytica schandaal en de vele andere recente nieuwsberichten de laatste tijd die duidelijk maken dat geen enkel detail van ons online gedrag een geheim meer is voor de techbedrijven. Dit lijkt wellicht voor de meesten van ons niet zo relevant. Wat maakt het nou uit dat de overheden van verschillende landen al m’n online gegevens ergens in een database zetten? Ik heb toch niets gedaan. En is het zo erg dat bedrijven als Google elk detail van m’n leven kennen? De komende tijd zullen we een aantal artikelen posten over de gevolgen van het feit dat al je onlinegedrag constant in de gaten gehouden wordt. Hieronder volgt het eerste onderwerp van de serie: online spionage door de overheid.
Iedereen is verdacht
Online spionage door de overheid is een groter probleem dan veel mensen realiseren. Om maar een klein voorbeeld te noemen: één van de onthullingen van Edward Snowden was dat de NSA routinematig elke bezoeker van de website WikiLeaks onmiddellijk online begint te volgen. Het maakt niet uit of je de acties van WikiLeaks en Julian Assange goedkeurt of niet, of voor wat voor reden dan ook dat je naar de website bent gegaan, je belandt hoe dan ook op een lijst en je onlinegedrag wordt gevolgd: welke websites je bezoekt, wat voor berichten je op Facebook en Twitter zet, wat voor e-mails je verstuurt, etc. Dit geldt ook voor internetgebruikers die niet in de VS wonen. Er is iets heel verontrustend aan het feit dat iemand meteen als verdacht kan worden gezien en automatisch door een overheid gevolgd kan worden, alleen maar door het lezen van informatie dat door anderen verspreid wordt. Behalve de inbreuk op je privacy zijn hier nog geen gevolgen aan verbonden, maar er is geen garantie dat dit in de toekomst ook zo zal blijven.
Iedereen is te vinden
Nu hebben we het nog niets eens gehad over de kwestie of een land wel recht zou moeten hebben tot de gegevens van internetgebruikers van een ander land. Zouden we ons zo op ons gemak voelen als we te horen kregen dat Rusland of China niet alleen het surfgedrag van hun eigen bevolking in de gaten houden en opslaan, maar ook dat van miljoenen andere internetgebruikers? Zouden we overheden geloven als ze zeiden dat ze dit alleen maar doen om terrorisme en criminaliteit te bestrijden? Of staan we daar toch wat sceptischer tegenover staan? Daarnaast zijn er nog andere ontwikkelingen gaande. De Amerikaanse overheid begint steeds meer gebruik te maken van de gezichtsherkennings-software Rekognition zodat een verdachte of crimineel door elke beveiligingscamera onmiddellijk herkend kan worden. Dit is geen toekomstmuziek, want China past dit al toe. Steeds meer Europese landen beginnen een database aan te leggen van stem-opnames, die vaak ongevraagd worden opgenomen als je bijvoorbeeld belt via Skype, of jezelf opneemt en een filmpje op Instagram of YouTube zet, zodat ook daarmee mensen steeds makkelijker opgespoord kunnen worden. Dit lijkt allemaal goed bedoeld, maar het gevaar van al deze systemen (als ze al op een rechtvaardige manier gebruikt worden) is dat ze in de toekomst ook kunnen worden gebruikt voor kwaadaardigere doeleinden. Als dat gebeurt, zijn deze systemen zo efficiënt in het identificeren van (mogelijke) tegenstanders, dat het misschien al te laat is om er iets tegen te doen. Het is nu een trend dat vrije en democratische landen in het Westen qua surveillance meer op autoritaire staten als China beginnen te lijken, waar online spionage van iedereen door de overheid als iets normaal gezien wordt.
Iedereen moet Hetzelfde zijn
Een ander nadeel van online surveillance is dat het steeds meer leidt tot zelfcensuur: als je weet dat je in de gaten gehouden wordt, ben je vaak minder bereid om te willen afwijken van de norm en durf je minder snel een afwijkende visie te ontwikkelen en die online te delen. Het is juist daarom belangrijk dat de privacy van iedere gebruiker zo goed mogelijk beschermd wordt en, als de overheid zelf geen stappen hiervoor onderneemt, dat de gebruiker zelf over zijn/haar privacy waakt.
Met een Virtual Private Network kan je het grootste gedeelte van je onlineactiviteit afschermen voor derden. Hierdoor worden de gegevens die je uitwisselt met het internet via een beveiligde, versleutelde verbinding verstuurd, waardoor het een stuk moeilijker wordt voor hackers of veiligheidsdiensten om te ontdekken wat je op het internet aan het doen bent. Als jij je privacy wilt beschermen op het internet, kan je niet zonder Goose VPN.
